مهم ترین مزیتهای پوشیدن یک شلوار لی زنانه نسبت به نوع پارچه ای آن!

شلوارها در قرن ششم قبل از میلاد، بر روی سنگ‌تراشی‌ها و آثار هنری تخت جمشید و با ظهور عشایر اوراسیایی اسب‌سواری در قوم‌نگاری یونانی وارد تاریخ ثبت شده می‌شوند.

در این زمان اقوام ایرانی مانند سکاها ، سرمت ها ، سغدی ها و باختری ها و ارمنیان و مردمان آسیای شرقی و مرکزی مانند شیونگنو / هونو شلوار لی زنانه می پوشیدند.

اعتقاد بر این است که شلوار توسط هر دو جنس در میان این کاربران اولیه پوشیده شده است.

یونانیان باستان اصطلاح «ἀναξυρίδες» ( anaxyrides ) را برای شلوارهایی که ملل شرقی می پوشیدند و «سارάβαρα» ( sarabara ) را برای شلوارهای گشادی که سکاها می پوشیدند، استفاده می کردند.

با این حال، آنها شلوار نمی پوشیدند، زیرا آنها را مضحک می دانستند،( thulakoi ), pl. از «θύλακος» ( thulakos )، «کیسه» به عنوان یک اصطلاح عامیانه برای شلوارهای گشاد ایرانیان و دیگر خاورمیانه‌ای‌ها است.

روم جمهوری خواه به لباس های روکش دار فرهنگ یونانی و مینوی ( کرت ) به عنوان نمادی از تمدن نگاه می کرد و شلوار را به عنوان نشانه بربرها تحقیر می کرد.

با گسترش امپراتوری روم به فراتر از حوزه مدیترانه ، گرمای بیشتر شلوارها منجر به پذیرش آنها شد دو نوع شلوار در نهایت در روم مورد استفاده گسترده قرار گرفت: Feminalia که به خوبی می‌چسبید و معمولاً تا زانو یا وسط ساق پا می‌افتد و Braccae ، شلواری گشاد که از مچ پا بسته می‌شد.

هر دو لباس در اصل از سلت‌های اروپا اقتباس شده بودند، اگرچه بعداً آشنایی با خاور نزدیک ایرانی و توتون‌ها باعث افزایش پذیرش شد.

Feminalia و Braccae هر دو به عنوان لباس نظامی شروع به استفاده کردند و بعداً به لباس های غیرنظامی گسترش یافتند و در نهایت در مواد مختلفی از جمله چرم، پشم، پنبه و ابریشم ساخته شدند.

شلوارهایی با طرح های مختلف در سراسر قرون وسطی در اروپا به ویژه توسط مردان پوشیده می شد.

شلوارهای گشاد در بیزانس زیر تونیک‌های بلند می‌پوشیدند و بسیاری از قبایل، مانند قبایل آلمانی که در اواخر دوران باستان و اوایل به امپراتوری روم غربی مهاجرت کردند ، می‌پوشیدند آثاری مانند لباس‌های قرن چهارم که از باتلاق تورب‌بار تورزبرگ به دست آمد.

شلوار در این دوره، به طور کلی brais نامیده می شودطول آن متفاوت بود و اغلب در قسمت سرآستین بسته می‌شد یا حتی پاها را پوشش می‌داد، اگرچه شلوارهای پا باز نیز دیده می‌شد.

Psalter (“Psalter Shaftesbury”) با تقویم و دعاها، انگلستان، ربع دوم قرن دوازدهم
در قرن هشتم شواهدی مبنی بر پوشیدن دو لایه شلوار در اروپا به خصوص در میان مردان طبقه بالا وجود دارد.

امروزه مورخان لباس از لایه زیرین به عنوان «کشو» یاد می کنند، اگرچه این کاربرد تا اواخر قرن شانزدهم پدیدار نشد. بر روی کشوها شلوارهای پشمی یا کتانی پوشیده شده بود که در قرن دهم در بسیاری از جاها به شلوارک معروف شد سفتی تناسب و طول ساق پا بر اساس دوره، کلاس و جغرافیا متفاوت است.