معرفی برند تولیدی قوری چینی کوچک ایرانی که از بازار خوبی برخوردار است!

در گذشته روشهای زیادی برای از بین بردن رسوبات آهکی در کتری و قوری همواره استفاده می شد که یکی از بهترین روشهای پاکسازی قوری و کتری در زیر بیان شده است.

در روش پدرم، دو موضوعی را که در دوران دانشگاه از دوستم منذر الزمیلی یاد گرفتم اصلاح کردم: استفاده از یک مدال با یک توپ فلزی سوراخ‌دار در قوری که باعث مش د تا در آن چای قرار می‌گیرد و استفاده از چای ارل گری به جای انواع دیگر است.

من هم همانطور که پدرم به ما یاد داد بدون شکر شروع به نوشیدن آن کردم، نه با شکر کم است.
پدرم مطمئن شد که تمام مراحل به درستی انجام شده است و اگر متوجه مغایرت در مشخصات چای شد، به آرامی بررسی کرد.

رنگ، منبع آب، درصد قند، مقدار چای.. در قوری این چای را اقوام و دوستان «چای ابوشکرا» می نامیدند.

سالم الحمدان، یکی از دوستان پدرم، چای شیرین را دوست داشت و می‌گفت: «اگر چای نبود، فوق‌العاده بودی».

نمی دانم پدرم چگونه و از کجا این روش تهیه چای در قوری چینی کوچک را یاد گرفته است که چای با مقادیر زیاد شکر را ترجیح می داد و به طرز تهیه آن اهمیتی نمی داد.

پدرم قهوه‌ی ساده را به شکلی خاص و خاص (شاید) و با آداب و نمادهای پیچیده فراوانی تهیه می‌کرد که شاید نتوانم آن‌ها را درک کنم.

برادرم عامر از من دلسوزتر و مهمان نوازتر بود و ممکن بود با جزئیات بهتر از من درباره او بنویسد.

قوری

همانطور که او از گروهی از راهنماها و ابزار استفاده کرد; محمص و محبّش و الزبیه و معتقد است قهوه تا روی هیزم تهیه نشود طعم خوبی ندارد و انواع هیزم را بر سایرین ترجیح می دهد.

همچنین اعتقاد بر این است که قمقمه قهوه و چای را نیز خراب می کند.

قهوه را با «المحمسه» تفت می داد و با میهباش می زد. اما صمیمی‌ترین و شخصی‌ترین داستان‌ها، مشخصات و آیین‌هایی است که آن را جشن می‌گیرد.

از پدرم عشق ورزیدن و تقدیس قهوه سیاه را آموختم، اما آن را در خانه نیاوردم و عمدا ننوشیدم، زیرا به سختی می‌توانستم قهوه‌ای غیر از قهوه‌ی پدرم را بچشم یا اگر شبیه آن بود.

من مدام فکر می کردم که تهیه قهوه جایز نیست مگر در راه و رسم پدرم و به خصوص در شهر سخت و طاقت فرسا به نظر می رسد.

اما در این لحظه از خودم می پرسم: چرا کیت قهوه را نیاوردم و به روش پدرم تهیه نکنم؟ هیزم قابل چشم پوشی است و قمقمه خوب است بابا!
در 16 مه 2008 در «الغد» مقاله ای با عنوان «چای و قهوه شیوه زندگی است» نوشته بودم. من جنبه هایی را در آن مطرح کردم که امروز به رغم اهمیت آنها در این موضوع، به آنها نپرداخته ام.